Tuesday, April 17, 2012

Carmelo Anthony: Hayal ile Kaldirilan Agirlik


Tim Tebow'un New York Yankees stadyumunda yuhalandigi Pazar gununun esas aktivitesi Knicks-Heat karsilasmasi ve esas adami da kuskusuz Carmelo Anthony idi. Carmelo Anthony bayragi en nihayetinde The Garden semalarinda butun ihtisamiyla dalgalaniyor. Tam olarak Carmelo'nun olmasini istedigi gibi... Denver Nuggets'tan takasini israrla istedigi gunlerde hayallerini kurdugu gibi... Carmelo artik istedigi hucum duzenine, kaprisine goz yuman ve onu surekli pohpohlayan antrenore ve ac oldugu taraftar ilgisine sahip. New York, kalbini calmak istedigi sehirdi. New York Knicks de Amare Stoudemire'in sakat oldugu son 2-3 haftada Carmelo Anthony'nin basketbol takimi oldu. Carmelo, Mike D'antoni'nin kovulmasini takip eden su son birkac haftada belki de kariyerinin en iyi basketbolunu oynadi. Misal, Nisan ayinda oynadigi 7 karsilasmada 50.9% ile atarak 31.7 sayi ortalamasi yakaladi - 3 sayi cizgisinin gerisinden 40% uzeri atarak hem de - ve New York Knicks tekrar playoff potasinda.

Burada Mike Woodson'un hakkini vermek lazim: Carmelo'yu NBA kariyerinde hic olamadigi ve asla olamayacagi artik asikar olan bir oyun yapisina "hapsetmek" yerine Carmelo'nun oyun stiline sirtini dayamayi tercih etti. Carmelo'nun surekli izolasyon uzerinden skor bulmasina ve esasinda cok etkili oldugu post-up oyununa yesil isik yakti. Takimin hucum kurgusuna dahil ettigi basit 1-2 pick-n-roll ile de Carmelo'nun silahlarini az da olsa cesitlendirdi. Carmelo su anda tam olarak kendisinden talep edileni yapiyor ve yuksek yuzdeyle sayi atiyor. Daha onemlisi, oyunun savunma tarafinda daha kararli, daha odaklanmis ve cok daha bilincli. Artik Amare'nin sakatligi ve kadrodaki uzun oyuncu yetersizliginden mi yoksa Woodson'un saf zeka urunu mu bilmiyorum, Carmelo bu ivme yakalayan Knicks takiminda 4 numara pozisyonunda oynuyor ve power-forwardlari savunuyor. Esasinda, Carmelo bu tarz eslesmelerin ustesinden gelebilecek kuvvet ve fiziksel ebatlara sahip. Esas onemli olan ise 4 numara pozisyonunun Carmelo'nun yanal hareket gibi bazi fiziksel zafiyetlerini maskelemesi ve underrated olan ribaund sezgi/yeteneklerini on plana cikarmasi.

Tabii ki Tyson Chandler'in katkisini goz ardi etmemeli - Chandler'in takim savunmasina bireysel katkisi inanilmaz ve Chandler olmadan Knicks'in bu seneki playofflarda 1. turu gecme ve hatta mac kazanma ihtimali 0. Eger Anthony Knicks gemisinin motoruysa, Chandler da bu gemiyi dogru rotada tutan dumen. O olmadiginda Knicks takimi momentumunu, tutkusunu ve kuvvetini kaybediyor, temeli zayifliyor ve kucuk artcilarda bile yikilabiliyor.

Butun bu kucuk ama detayda muhim ayarlamalarda dikkatimi ceken ise su: Carmelo'nun New York'da hep o oynamak istedigi super kahraman rolune burunmesi. Suphe, istirap, aksulamel ve genel olarak bir kirginlik/huzursuzluk ile yogrulan 2010-2011 sezonundan sonra Carmelo nihayet arzu ettigi methi, takdiri ve perestisi kazaniyor. Knicks organizasyonu da ugruna takimin yarisini takas ettigi ve bir suredir gipta ettigi/imrendigi superstarina gun ve gun kavusuyor/isiniyor. Knicks taraftarlari da artik ebediyen kaybettiklerini dusundukleri huzuru/dinginligi The Garden'da tekrar bulmus gibiler.

Pazar gunu oynanan New York Knicks - Miami Heat maci demistim... Su yuzune cikan temel bir problem var. Karsilasmanin baslarinda Carmelo - The Garden'in son haftalarda taktir ettigi istikrari ve oynama istahiyla - Heat savunmasina sikintili dakikalar yasatti: surekli cembere gitti, bol miktarda faul kazandi ve orta mesafeden araliksiz isabetler buldu. Nitekim, 2. yariyla birlikte sut isabeti dusmeye, cembere yonelmeleri azalmaya ve oyun Knicks'in elinden kaymaya basladi. LeBron James Carmelo'yu 1'e 1 savunurken Carmelo da takim arkadaslarinin cemberi dovmelerini izliyordu. Sonra da momentumunu kaybeden Knicks hucumunu ihtizaz etmek ve ihtiyac duyulan o titresimi/soku vermek icin zorlama atislara yoneldi. Ama artik fiziksel olarak tukenmisti ve Knicks hucumunu tasiyacak kuvvetten dusmustu...

Heat'e karsi alinmis bir maglubiyet tabii ki geminin rotadan ciktiginin gostergesi degil. Heat, Dogu yakasinin Chicago Bulls ile birlikte baba 2 takimindan birisi ve 4. ceyregi goz ardi edersek Knicks - kendi standardlarinda - gayet tutarli ve tempolu bir oyun oynadi, ve maci kazanabilirlerdi de. Diger taraftan bu mac Carmelo ve Knicks icin dikkat edilmesi gereken bir tehlikenin gostergesi olabilir. Her ne kadar The Garden'daki "Superhero Carmelo Anthony" algisi Knicks taraftari icin keyifli olsa da Knicks organizasyonun uzun vadeli basarisi icin surdurulebilir bir durum degil. NBA'de hucum yukunu tek bir star oyuncunun sirtlamasini bekleyen takimlarin sezon sonu ellerinde kalan sadece hayal kirikligi oluyor. Bu sorumlulugu ustlenen starlar da bu mucadeleden boyunlari bukuk ayriliyor. Tracy McGrady mukemmel olabilecek kariyerini - sakatlik problemlerinin de katkisiyla - bu rol ugruna kaybetti. LeBron tek tabanca olmanin zorlugunu erken farketti ve Dwyane Wade'in yanina kacti. Kobe Bryant, Shaq sonrasi bu role soyunmayi denedi. Sonuc, bir taraftarin videosunda kaydettigi kufurleri ve Chicago Bulls'a takasini zorlamasi oldu.

Vakti zamaninda profesyonel basketbolcular tarafindan gipta edilen super kahramanlik rolu artik lanetlenmise benziyor. Diger taraftan Carmelo Anthony hala dogustan bu role ait oldugunu zannediyor ve bu elbiseyi ihtisamli yapacak kumasin yeteneklerinde mevcut olduguna inaniyor. Ve Mike Woodson'in head-coach olmasiyla birlikte daha once LeBron'a, T-Mac'e ve Kobe'ye verilen super kahraman pelerini su anda onun omuzlarinda dalgalaniyor. Nitekim, super kahraman hikayeleri sadece cizgi romanlarda mutlu sonla bitiyor...

No comments: