Gereksiz bir gerginlik var futbolcularda. Ve cesaret yok. Mor formayı giymemişler mesela. "Eğer yenilirsek" dalga geçerler diye mi? Maçın başında böyle düşünen adamın maç başlayınca ayaklarının tirememesi mümkün mü?
Şu kötü oynadı bu iyi oynadı demek gereksiz. Ama bir adam var sahada ona değinmek lazım: Ayhan. Her kritik top kaybının başrolünde sen varsın Ayhan. Geri dörtlü zaten dağılmak için ekstra bir şeye ihtiyaç duymazken takım atağa kalkarken yaptığın saçma sapan kayıplar kaleye tehlike olarak dönüyor farkında mısın Ayhan? Hadi senin farkında olmadığın besbelli ama Rijkaard farkında değil mi?(bu arada Rijkaard psikolojisinin allak bullak olduğu gördüğü sarı kartta ayan beyan ortaya çıkan Keita'yı oyunda tutup -ki Keita Carlos'a çaktığı sağ kroşeyle sahada kalmasının ne kadar yanlış olduğunu ortaya koydu- yapabileceği bir ekstra hareketle maçı Galatasaray'a çevirebilecek klas ve hırsa sahip Arda'yı kenara alarak bazı şeyleri farkında olmadığını gösterdi ya neyse) Yanında Mehmet Topal oturuyor. Aynı kayıpları o da yapabilir belki ama Mehmet'i tercih etmelisin Rijkaard. Neden? Çünkü onun piyasası var. Onu satabilirsin. Ayhan ise büyük ihtiaml son senesini bedelsiz gittiği bir Anadolu takımında geçirecek. Sonra da Devler Ligi'nde boy gösterecek.
Son paragrafı maçın karaktersiz hakemine ayırmak isterim. Maçın daha 2. dakikasında Baros'u sakatlayan, çaldığın her düdükte sana diklenen Emre ile maç boyunca her hava topu mücadelesinde Servet ile Gökhan'ı iten, her türlü şımarıklığı yapan Kazım'a bir sarı kart dahi göstermedin, zaten yay gibi olmuş Galatasaraylı futbolcuların sinirlerini tribünlerden yükselen seslere göre çaldığın düdüklerle mahvettin. Ama penaltıyla kırmızı kartı es geçmedin. Bravo yerin artık daha sağlam.
No comments:
Post a Comment